Atzo, maiatzak 30, Debako triatloia izan zen, sprina (750-26-5). 33 neskak eta 281 mutilek amaitu genuen proba. Egoitz Zalakain (1:13:13) eta Estefania Gomez (1:24:36) izan ziren azkarrenak. Tartean izan ginen Elgoibarko lau mutil eta ni neu.
Mutilak (281 guztira):
Sailkapen osoa
Neskak (33 guztira):
Sailkapen osoa
Aurten ez dut igeri egin, eta kaka eginda joan nintzen, baina ilusioz ere bai, bizikletan ahal nuen guztia aurreratzeko. 12. postuan atera nintzen uretatik, aita eta ama hondartzan nituen, eta haiek eman zidaten uneoro besteen berri. Itziarren gora hasi eta Javirekin egin nuen bat, Urgaziko kidea eta lagun mina. Gogor ekin genion mendateari, bat, bi, hiru, lau...neska askori hartu genien aurrea. Irati Etxaburu lehengo urteko garailea bera ere aurreratu nuen eta ikaratu ere egin nintzen, ez al dut ba pott egingo!!! Maider Vallina lehenengoetakoa ateratzen da uretatik, eta Itziarrera iristen hartu nion aurrea. Itzel nindoan, aita motoan zihoan ondoan, eta babes handia zen niretzat. Beheraka hasi, ordea, eta bizikleta dantzan hasi zen. Ezin nuen sinetsi, ez nuen ikusi nahi, gurpila zulatu nuen!!!!! Ametsgaiztoa egia bihurtuta. Negarrez. Puzgailu eske, eta nerbioiak tarteko, kosta zitzaigun ohartzea guk geuk bageneukala gurea. 10 minutu galdu genituen, baina aitak animatuta amaitu nuen proba, animoak ematen ari zirenengatik. Inoiz ez dut horren gertu sentitu podiuma, 3. postuan nindoan gurpila zulatu nuenean. Badakit askoz ere okerragoa izan zitekeela, eroriz gero, esaterako. Baina Debako triatloia etxean lehiatzea zen, eta entrenamenduen sari ezin hobea izango zen. podiumera igotzea Hala ere, eskerrik asko denoi, familiakoak, kuadrilakoak, lagunak, Urgazikoak, elgoibartarrak! Hurrengoan ere dena ematera aterako gara.
Mutilak (281 guztira):
- 90. Ruben Lopez (1:24:47)
- 104. Javi Fernandez (1:25:49)
- 271. Mikel Etxabe (1:49:05)
- 272. Goiatz Leibar (1:49:05)
Sailkapen osoa
Neskak (33 guztira):
- 14. Ainhoa Lendinez (1:36:37)
Sailkapen osoa
Aurten ez dut igeri egin, eta kaka eginda joan nintzen, baina ilusioz ere bai, bizikletan ahal nuen guztia aurreratzeko. 12. postuan atera nintzen uretatik, aita eta ama hondartzan nituen, eta haiek eman zidaten uneoro besteen berri. Itziarren gora hasi eta Javirekin egin nuen bat, Urgaziko kidea eta lagun mina. Gogor ekin genion mendateari, bat, bi, hiru, lau...neska askori hartu genien aurrea. Irati Etxaburu lehengo urteko garailea bera ere aurreratu nuen eta ikaratu ere egin nintzen, ez al dut ba pott egingo!!! Maider Vallina lehenengoetakoa ateratzen da uretatik, eta Itziarrera iristen hartu nion aurrea. Itzel nindoan, aita motoan zihoan ondoan, eta babes handia zen niretzat. Beheraka hasi, ordea, eta bizikleta dantzan hasi zen. Ezin nuen sinetsi, ez nuen ikusi nahi, gurpila zulatu nuen!!!!! Ametsgaiztoa egia bihurtuta. Negarrez. Puzgailu eske, eta nerbioiak tarteko, kosta zitzaigun ohartzea guk geuk bageneukala gurea. 10 minutu galdu genituen, baina aitak animatuta amaitu nuen proba, animoak ematen ari zirenengatik. Inoiz ez dut horren gertu sentitu podiuma, 3. postuan nindoan gurpila zulatu nuenean. Badakit askoz ere okerragoa izan zitekeela, eroriz gero, esaterako. Baina Debako triatloia etxean lehiatzea zen, eta entrenamenduen sari ezin hobea izango zen. podiumera igotzea Hala ere, eskerrik asko denoi, familiakoak, kuadrilakoak, lagunak, Urgazikoak, elgoibartarrak! Hurrengoan ere dena ematera aterako gara.